In onze samenleving blijven er talloze raadsels als het gaat om de oorsprong van grote geldstromen. Maar bijna niets is zo raadselachtig als waar je buren hun kapitaal vandaan halen. Thea, een 62-jarige dame, breekt er haar hoofd over bij haar buurman. Terwijl zij een rustig bestaan leidt in haar rijtjeswoning, lijkt haar buurman te baden in luxe. Hij werkt als fabrieksmedewerker, maakt lange dagen, toch zie je dure auto’s en een kledingkast vol designeritems bij hem thuis.
Het doet denken aan een detectiveverhaal, waarbij Thea de puzzel probeert te ontrafelen. Ze vraagt zich steeds maar weer af: Hoe kan iemand met een gewone baan zich zulke extravagante dingen veroorloven? Met haar levenservaring vermoedt Thea dat er misschien iets niet helemaal pluis is. Het zou immers niet verbazen als haar buurman wietplanten zou kweken in zijn bescheiden woning.
Thea krijgt een sterk vermoeden dat er illegale praktijken spelen. Weet haar buurman misschien iets wat zij niet weet? Hij, gehuld in luxe merken, heeft vrijwel altijd zijn gordijnen dicht en de meeste buren beschouwen hem als een mystiek figuur. Misschien heeft hij gewoon een bizar succesverhaal, of is hij de hoofdpersoon in een lokale drugsoperatie. Het idee dat er verborgen wietplantages in normale huizen zijn, is nu eenmaal niet ongewoon.
Telkens wanneer Thea met al deze gedachten naar bed gaat, ziet ze in haar gedachten een glimmende kweekinstallatie verschijnen. De aanhoudende geur van exotische planten is wellicht een aanwijzing. Hoewel ze bang is om als een bemoeizuchtige ouderwetse dame gezien te worden, speelt ze met de vraag: Moet ik dit melden?
Natuurlijk wil Thea dat de buurt veilig blijft, maar stel je voor dat ze het mis heeft. Dan zit haar buurman ineens in een onterecht onderzoek en kan zowel zijn leven als dat van haar flink overhoop worden gehaald. Misschien is het luxe leven gewoon een succesverhaal dat zij niet heeft meegemaakt, of is het werkelijk de geur van een kweekruimte die verraden is en nog niet ontdekt.
Dit dilemma biedt ruimte voor allerlei misverstanden. Is de wens om te weten wat er bij anderen achter gesloten deuren gebeurt louter nieuwsgierigheid, of is het een diepgeworteld gevoel van rechtvaardigheid? Zou jij, als je in Thea’s schoenen stond, dezelfde keuzes maken of het laten rusten? Sta je achter haar vermoedens, of ben je van mening dat ze moet stoppen met gissen en zich niet moet mengen? Laat ons weten wat jouw gedachten zijn.