Op haar laatste oude dag moet Jannie naar een verzorgingshuis: ‘Dit had ik niet van mijn kinderen verwacht’

Er zijn periodes in het leven, vooral op latere leeftijd, waarin we te maken krijgen met grote, ingrijpende veranderingen. Een van die veranderingen is de verhuizing naar een verzorgingshuis. Deze stap brengt vaak ingewikkelde emoties met zich mee en zorgt voor ethische vragen. Jannie, 85 jaar en woonachtig in Bergschenhoek, staat op het punt om zo’n belangrijke stap te zetten.

Haar huis, vol met herinneringen en vertrouwdheid, zal binnenkort plaatsmaken voor een kamer in een verzorgingshuis. Voor Jannie, die al jarenlang strijdt tegen de ziekte van Parkinson, is dit extra moeilijk. Het brengt nieuwe uitdagingen met zich mee, zowel emotioneel als in de relatie met haar kinderen. Hierdoor ontstaat er een gelegenheid om na te denken over hoe we onze ouderen kunnen steunen en respecteren in hun laatste levensjaren.

Hoewel Jannie het lijkt te accepteren, blijkt haar glimlach een masker voor de innerlijke onrust. Het idee dat ze omgeven zal zijn door mensen die wachten op het einde, maakt haar angstig en wekt een gevoel van stilstand op.

Wat deze situatie extra moeilijk maakt voor Jannie, is dat haar verwachting om door een van haar vier kinderen opgevangen te worden, niet is uitgekomen. Dat zij deze zorg niet konden of wilden bieden, heeft haar diep geraakt en tot tranen bewogen.

Jannie maakt zich zorgen over eenzaamheid en het mogelijk zeldzaam bezoek van haar kinderen. Ze heeft wel vertrouwen in de goede zorg van het verzorgingshuispersoneel, maar de emotionele last van deze nieuwe fase en de onzekerheid weegt zwaar.

Het afscheid moeten nemen van haar vertrouwde omgeving en gewoontes voelt voor Jannie alsof ze afstand doet van alles dat belangrijk voor haar is. Ze beseft dat ze straks afhankelijk wordt van anderen, zelfs voor simpele handelingen zoals koken. Dit roept vragen op over ouderenzorg en de rol die familie daarin speelt. Het belicht de ingewikkelde gevoelens die gepaard gaan met zulke veranderingen in het leven van ouderen. Dit moedigt aan om na te denken over de beslissingen die men voor hun eigen ouders zou nemen en wat er nodig is om hen veiligheid, comfort en zorg te bieden in deze beslissende levensfase.