Dineren bij sterrenzaken: “Pieter-Paul en ik zijn dol op uit eten gaan. We zoeken meestal een adres uit de Michelingids; dan weet je dat je goed zit,” zegt Rozemarijn. “Onze dochters van 3 en 5 blijven dan thuis onder de hoede van de oppas. Zo’n zevengangenmenu met bijpassende wijnen is echt niets voor hen, dus dat bewaren we voor ons twee. Het is ook fijn om even tijd samen te hebben. Terwijl de kids met de oppas pizza eten, genieten wij van een sterrenmenu. Iedereen tevreden.”
Leuke complimenten
Hoewel de kinderen een avondje met de oppas prima vinden, vragen ze steeds vaker of ze mee mogen. “Kids van deze leeftijd in een sterrenzaak? Dat zien we nog niet gebeuren, maar we nemen ze wel geregeld mee voor een lunch. Pieter-Paul en ik bestellen dan ieder twee gerechten en de meiden prikken gezellig mee. Meestal gedragen ze zich voorbeeldig. Laatst kregen we zelfs complimenten van de tafel naast ons omdat ze zo netjes en gezellig aan tafel zaten.”
Fristi en een kleurplaat
Het loopt alleen niet altijd soepel. “Onze oudste was laatst al chagrijnig toen we het eetcafé binnenliepen. Niks was goed en ze riep dat ze het ‘een super stom restaurant’ vond. Wij wilden het liefst verdwijnen onder de tafel, maar de serveerster pakte het slim aan met een Fristi en een kleurplaat. Daardoor kalmeerde ze en konden wij gewoon eten. Uiteindelijk heeft vrijwel niemand echt last van haar gehad.”
Nors gekeken
Onlangs ging het toch weer mis, dit keer in een kleine bistro. “Met speelgoed en iPads op zak kwamen we binnen. Tijdens het neerzetten van de kinderen merkten we meteen zure blikken van andere gasten. ‘Waarom kijkt die mevrouw zo boos?’ vroeg onze oudste net iets te hard, terwijl een dame ons afkeurend aankeek. Ik negeerde de vraag, glimlachte vriendelijk naar de dame, maar zij draaide haar hoofd weg en begon te fluisteren met haar tafelgenoot. Wat een zure blik, dacht ik nog.”
Niet echt welkom
Rozemarijn en haar gezin voelden zich al snel ongewenst. “Ook het personeel leek weinig zin te hebben in onze kinderen. Zelfs nadat we een dure fles wijn van 95 euro hadden besteld, wilden ze niets speciaals voor de meiden maken. ‘Nee, dat doen we hier niet. Ze kunnen iets van de kaart kiezen.’ Dat hebben we uiteindelijk gedaan, maar ze vonden het niet lekker en begonnen te huilen.”
De ouders deden er alles aan om de kinderen rustig te krijgen, maar zonder succes. “Eerst tranen, toen schreeuwen en daarna rolden ze over de grond. Geen enkel trucje hielp. Pieter-Paul is met hen naar de gang gelopen en ik probeerde nog friet te bestellen. En toen gebeurde het onwaarschijnlijke… ‘Mevrouw, andere gasten hebben last van uw kinderen. We hebben de rekening klaargezet. U kunt de rest van het eten en de wijn meenemen,’ zei een kelner bot. Ik legde het geld op tafel, stopte de dure fles in mijn tas en ben boos vertrokken.”
Het restaurant biedt excuses aan
De volgende dag belde het restaurant met excuses. “De eigenaar had van zijn team gehoord wat er was gebeurd. Hij zei dat meerdere gasten over de kinderen hadden geklaagd, maar dat we nooit zomaar de deur gewezen hadden mogen worden. We kregen het geld voor eten en wijn terug en hij bood ons een diner voor twee aan. Dat vonden we echt netjes.”