Norma Edwards zegt dat ze meer dan eens klinisch is overleden. Twee van die keren beleefde ze iets wat ze zelf omschrijft als een ‘trip naar het hiernamaals’. In een gesprek met Mirror vertelt ze dat ze elke keer werd teruggestuurd met een boodschap die ze met de wereld moet delen.
Twee trips naar “een andere dimensie”
Volgens Edwards is ze in totaal drie keer klinisch overleden. Twee keer daarvan belandde ze in wat zij een andere dimensie noemt, waar wezens haar opvingen en haar daarna weer terugstuurden naar het leven.
Haar kernboodschap, zegt ze, is dat het leven niet stopt als je sterft: “Ik wil mensen laten begrijpen dat bestaan doorgaat en dat doodgaan niet het einde is.”

Door de duisternis naar het licht
Norma zegt dat het aanvoelde als een rit door een gitzwarte tunnel:
“Het was donkerder dan ik me ooit had kunnen voorstellen, maar ik was niet bang. Ik vloog vooruit met enorme snelheid, alsof het licht me vooruit duwde.”
Aan het einde doemden kleuren op, “als een regenboog, maar in tinten die je hier op aarde niet ziet”. Dat ging over in fel, wit licht. “Zo intens dat ik dacht dat het pijn zou doen aan mijn ogen, maar in plaats daarvan ging ik erin op.”
De eerste BDE
De eerste keer gebeurde toen ze twintig was. Onderweg naar haar werk zakte ze ineens in elkaar; later bleek dat ze een hartstilstand had door complicaties bij een niet-levensvatbare zwangerschap.
“Zodra ik mijn ogen sloot, was de pijn weg. Het volgende moment zag ik mezelf van bovenaf, alsof ik aan het plafond hing en toekeek wat er op de operatietafel gebeurde. Ik wilde zeggen dat het goed met me ging, maar niemand hoorde me.”
Terwijl artsen haar reanimeerden, voelde ze zich naar een andere plek toegetrokken.
“Doel nog niet gehaald”
Volgens Norma verscheen er iets als een groot scherm met drie kolommen: haar levensplan, haar huidige leven en de uitkomst daarvan. In elke rij stond dezelfde conclusie: doel niet gehaald.
Daarna zag ze een rivier met daarachter talloze vertrouwde zielen, onder wie haar tante. Toen Norma naar haar toe wilde gaan, stapte haar tante achteruit:
“Ze zei dat ik niet mocht blijven en dat ik terug moest met de boodschap dat het leven groter is dan wat je op aarde kunt waarnemen.”
Nog een keer, met precies dezelfde les
Later in haar leven overleed Norma opnieuw klinisch. Dit keer voelde ze een “vrouwelijke aanwezigheid” naast zich, mogelijk een engel. Volgens haar kreeg ze weer te horen dat ze niet mocht blijven omdat haar “missie pas voor de helft af was”.
Kort daarna zat ze weer in haar lichaam.
Hoe ze verder ging met wat ze meemaakte
Na deze gebeurtenissen koos Edwards ervoor zich in te zetten voor mensen in hun laatste levensfase. Ze werkt nu als begeleider bij stervensprocessen en deelt daarbij haar overtuiging dat de ziel blijft voortbestaan.
“De dood is niet het einde,” zegt ze. “Je bewustzijn gaat door.”