Anja, die 58 is, keek laatst ongelovig naar de kassabon van haar aankoop. “Twee euro vijftig voor een oliebol,” zuchtte ze. “Dat is echt absurd.” Tijdens een middagwandeling door de stad besloot ze spontaan een oliebol te kopen, aangetrokken door de aantrekkelijke geur uit de kraam. De prijs van deze lekkernij kwam echter als een onaangename verrassing. “Je kreeg er vroeger een hele zak voor dat bedrag,” merkte ze op, met een mix van nostalgie en teleurstelling in haar stem.
Als kind ging Anja vaak met haar moeder naar de oliebollenkraam. “Een gulden was toen meer dan genoeg voor ons hele gezin,” vertelde ze. “Die tijden zijn echt veranderd.” Hoewel Anja zich realiseert dat de prijzen over de jaren gestegen zijn, vindt ze dat het de charme van zo’n simpele traditie vermindert. Voor haar lijkt het erop dat nu alleen mensen met een goed gevulde portemonnee een oliebol kunnen kopen, iets wat ze oneerlijk vindt.
Andere stadsbewoners denken er net zo over. “Mijn buurvrouw koopt ze niet meer en maakt ze gewoon thuis. Dat bespaart veel geld,” zei Anja. Zelf ziet ze dat niet zitten. “Het gaat niet alleen om de oliebol zelf, maar om het hele moment bij de kraam. Die geur en de sfeer kun je thuis niet nabootsen.”
De Oliebol: Van Normaal Naar Luxeproduct
Een oliebol, ooit een symbool van de feestelijke decembermaand, lijkt nu bijna iets voor de rijken te zijn geworden, vooral nu veel mensen moeite hebben met hun financiën. Anja merkt op dat de prijsstijging niet alleen de oliebollen betreft. “Alles wordt duurder, van dagelijkse boodschappen tot energierekeningen, je moet overal goed op letten. Maar een oliebol zou toch eenvoudig en redelijk geprijsd moeten blijven,” redeneert ze.
Na haar aankoop voelde Anja zich een beetje bezwaard. “Ik wilde bijna zeggen: ‘Laat maar zitten,’ maar de kraamhouder was zo aardig en ik stond al in de rij. Dus uiteindelijk heb ik het gekocht, al voelde het niet helemaal juist.” Volgens haar gaat het niet alleen om de kosten, maar ook om wat een oliebol symboliseert. “Het hoort bij de feestdagen. Het is een gevoel van traditie en nostalgie. Maar als het zo duur wordt, lijkt het alsof die traditie niet voor iedereen meer weggelegd is.”
Anja begrijpt ook de problemen waar de kraamhouders tegenaan lopen. “Ik weet dat hun kosten ook stijgen, dat is duidelijk. Maar er moet toch ergens een grens zijn. Als dit zo doorgaat, zullen steeds minder mensen deze lekkernij kunnen veroorloven,” vreest ze.
Ondanks haar teleurstelling, hoopt Anja op verandering. Ze verlangt naar de tijd waarin een oliebol puur genot bracht, zonder financieel gedoe. “Dat is mijn wens voor de feestdagen,” besluit ze haar verhaal. Gaat ze dit jaar toch een oliebol kopen? Ze is er nog niet uit. “Misschien sla ik het gewoon over,” zegt ze zuchtend. “Het lijkt gewoon niet goed om zoveel te betalen voor iets dat eenvoudig zou moeten zijn.” Anja blijft hopen dat er weer betere tijden aanbreken. “Ik wil terug naar de tijd dat je een oliebol kon kopen zonder je zorgen te maken over de prijs.”