Als ondernemer krijg je vaak te maken met allerlei verwachtingen, zowel van klanten als uit de samenleving. Eén van die grote verwachtingen in mijn regio is meedoen aan het carnaval. Maar na veel overweging door de jaren heen, heb ik besloten om carnaval aan me voorbij te laten gaan. Deze keuze was niet makkelijk. Hoewel ik zeker geen hekel aan feestjes heb, kan ik me niet vinden in de manier waarop carnaval tegenwoordig vaak wordt ingevuld.
Waar ik moeite mee heb, is de verandering van het carnaval. Oorspronkelijk draaide het feest om samenhorigheid en tradities, maar nu lijkt het meer een excuus voor overdaad geworden. Vaak zie ik als ondernemer de chaos die ontstaat door overmatig drankgebruik. De straten vullen zich met mensen die hun zelfbeheersing kwijtraken. Het lijkt soms meer op een georganiseerde chaos dan op een feest dat eerbied voor zijn oorsprong heeft.
Als ondernemer denk ik na over de impact van dit gedrag op de sfeer in onze stad. Je ziet dronken mensen, vernielingen en soms zelfs agressief gedrag. Dit is iets wat je niet kunt negeren. Terwijl we als maatschappij juist op zoek zijn naar betekenis en verbinding, lijkt carnaval voor sommigen een excuus om zich van deze waarden los te maken.
Waarom ik carnaval links laat liggen
Ik begrijp goed dat mijn keuze niet door iedereen wordt gedeeld. Voor velen is carnaval hét moment om even aan de dagelijkse routine te ontsnappen, samen plezier te hebben, lachen, en genieten. Dat valt niet te ontkennen, en ik begrijp die zienswijze. Toch wegen voor mij, als persoon en ondernemer, de negatieve aspecten zwaarder.
In mijn optiek moeten we manieren vinden die meer inhoud, betekenis en blijvende verbinding bieden dan puur uitbundigheid en chaos. Het is niet dat ik de betekenis van carnaval niet begrijp, maar ik mis meer de kern die het ooit bezat. Als mijn beslissing tot irritatie of discussie leidt, dan is dat een risico dat ik bereid ben te aanvaarden. Het is uiteindelijk mijn eigen weg die ik kies om te volgen.
Wat ik hoop, is dat we in de toekomst onze tradities en festiviteiten opnieuw kunnen ontdekken op een manier die voor iedereen positief is. Met wederzijds respect en een oprechte viering van betekenis. Mijn keuze om weer eens carnaval te vermijden is gebaseerd op ervaring en reflectie. Door dagelijks positief bij te dragen, hoop ik een omgeving te scheppen die verder gaat dan de oppervlakkige feestvreugde die carnaval soms lijkt te bieden. En dat is misschien een keuze die niet iedereen begrijpt, maar ik sta er volledig achter.