Rozemarijn, die 34 jaar is, en haar man Pieter-Paul, 36 jaar, delen samen een liefde voor gastronomische avonturen. Regelmatig bezoeken ze restaurants die in de Michelin-gids staan vermeld, zodat ze verzekerd zijn van een topmaaltijd. “Onze dochters van 3 en 5 blijven dan bij de oppas thuis,” deelt Rozemarijn. “Ze zouden niet veel plezier beleven aan een uitgebreid diner met meerdere gangen en bijpassende wijnen. Bovendien is het voor ons een uitstekende kans om samen wat tijd door te brengen.”
Terwijl de kinderen thuis lekker pizza eten met de oppas, genieten Rozemarijn en Pieter-Paul van verfijnde gerechten en goede gesprekken. Rozemarijn vindt dit een ideale oplossing. “Onze kinderen hebben het naar hun zin met de oppas, en wij kunnen even ontsnappen aan de dagelijkse hectiek.”
Toch willen ze hun dochters niet helemaal weghouden van gastronomie. Af en toe gaan ze met de meisjes lunchen of dineren. Ze kiezen dan meestal voor een eenvoudige maaltijd van twee gangen. De kinderen doen enthousiast mee, en volgens Rozemarijn gedragen ze zich meestal prima in het restaurant. Dat levert vaak complimentjes op van andere gasten, wat hen als ouders trots maakt.
Lastige momenten tijdens restaurantbezoeken
Niet altijd gaat een etentje volgens plan. Rozemarijn herinnert zich een avond in een eetcafé die anders verliep door de reactie van hun oudste, die het restaurant bij aankomst al niet leuk vond. De ouders voelden zich behoorlijk opgelaten, maar gelukkig kon een vriendelijke serveerster de sfeer verbeteren door de kinderen Fristi en kleurplaten te geven.
Er zijn ook situaties waarin niet de kinderen, maar juist de restaurantsfeer voor problemen zorgt. Een uitstapje naar een kleine bistro, waar ze speelgoed en een iPad bij zich hadden, leidde tot kritische blikken van andere gasten. Het personeel leek ook niet echt blij, voornamelijk toen de ouders om simpele kindergerechten vroegen en het verzoek werd afgewezen.
De avond werd rommelig toen de dochters onrustig werden en lawaai begonnen te maken. Ondanks hun vraag naar een simpele frietmaaltijd, bleef het personeel koppig. Tot ieders verrassing verzocht het restaurant vriendelijk of ze wilden vertrekken na klachten van andere klanten.
De eigenaar belde de volgende dag met Rozemarijn om zijn excuses aan te bieden, zeggend dat dit nooit had mogen gebeuren. Als gebaar van goed wil kregen ze het geld van hun diner terug en een uitnodiging voor een nieuw diner voor twee.
Deze ervaring heeft Rozemarijn doen nadenken over betere manieren om met hun kinderen uit eten te gaan in restaurants. Ze realiseerde zich het belang van een goede balans tussen het betrekken van hun kinderen en rekening houden met de restaurantomgeving.