Sonja, een 45-jarige moeder van twee kinderen, wandelt relaxed door de supermarkt. Haar vierjarige zoon Michel helpt enthousiast mee door de kar te duwen en wijst naar alles wat zijn aandacht trekt. “Mama, ik wil een koekje!” roept hij met grote, smekende ogen.
Zonder zich druk te maken om anderen, pakt Sonja een pak koekjes van de plank, opent het en geeft Michel er een. Hij is tevreden terwijl hij verder knabbelt. Ze bekommert zich niet om eventuele afkeurende blikken. “Wat maakt het uit? We rekenen gewoon bij de kassa af,” merkt ze nonchalant op.
Voor Sonja is dit de gewoonste zaak. “Ik geef hem altijd een koekje voor we afrekenen,” zegt ze. “Het houdt hem blij en rustig tijdens het winkelen.” Met een hoofd vol boodschappen en een kalm knabbelende Michel, is Sonja blij dat ze zonder problemen kan winkelen.
Soms kijken andere klanten met afkeuring. Sonja merkt het op, maar het raakt haar niet echt. “Mensen denken misschien dat ik Michel laat stelen voordat we betalen,” zegt ze met een schouderophaal. “Maar we betalen alles netjes. Er is niets verkeerd aan.”
Ze begrijpt die reacties niet en noemt haar aanpak gewoon praktisch. Kleintjes zijn nu eenmaal niet zo geduldig. “Zonder dat koekje raakt hij geïrriteerd en begint hij te mopperen of te huilen,” legt ze uit, “en dat wil je echt niet in de winkel. Dat wil ik voorkomen.”
Sonja geeft toe dat het haar ook helpt om in een rustige sfeer boodschappen te doen. “Na een lange werkdag ben ik moe. Dat koekje zorgt ervoor dat ik ontspannen kan winkelen,” zegt ze glimlachend. “Een klein hapje geeft een rustige shopervaring, een echte win-win.”
Lees verder op de volgende pagina