Het Geluk van een Koekje
Alhoewel Sonja overtuigd van haar aanpak, twijfelt ze na een paar confrontaties. Onlangs ergerde een vrouw zich toen Michel bijna het hele pak koekjes op had voor ze bij de kassa waren. “Ze vond dat ik eerst moest afrekenen,” herinnert Sonja zich. Ze bleef rustig en reageerde nuchter: “We betalen zo meteen, wat is dan het probleem?”
Toch knagen zulke situaties aan haar zelfvertrouwen. “Soms vraag ik me af of ik het verkeerd aanpak,” vertelt Sonja eerlijk. Maar uiteindelijk weet ze dat ze dit simpele ritueel niet wil loslaten. Het brengt haar en Michel vreugde. “Ik streef gewoon naar rust en efficiëntie tijdens het winkelen,” legt ze uit.
Sonja merkt ook dat Michel thuis dezelfde gewoonte heeft. “Hij wil overal koekjes, niet alleen in de supermarkt,” lacht ze. Maar juist in de winkel lijkt zijn verlangen sterker. Als hij iets lekkers ziet, wil hij het meteen. Sonja weet dat andere ouders soortgelijke uitdagingen hebben. “Ik zie vaak anderen snacks of kleine speeltjes gebruiken om hun kinderen kalm te houden tijdens het winkelen,” zegt ze. “We proberen allemaal door de dag te komen.”
Sonja ziet zichzelf niet als iemand die de regels breekt. “We rekenen alles af,” benadrukt ze. Wat anderen denken over Michel’s gedrag maakt haar weinig uit. “Kinderen hebben niet altijd het geduld,” zegt ze nuchter. “Waarom zou ik discussiëren over een klein koekje? Er zijn belangrijkere dingen.”
Sonja volgt haar eigen opvoedstijl, ook al snappen anderen haar keuzes niet altijd. “Iedereen heeft zijn eigen methodes,” legt ze uit. “Voor ons werkt het, en dat is genoeg.” Daarmee sluit Sonja haar verhaal af. Ze weet dat iedereen z’n best doet op hun eigen manier. Voor haar gebeurt dat in de supermarkt, met een simpel koekje.