Confronterend met de waarheid
Sanne en haar partner stonden voor een lastige keuze. En na lang nadenken, kozen ze ervoor om de zwangerschap voort te zetten. Maar voor Sanne voelde deze beslissing nooit als eentje die zij zelf gemaakt had.
“Ik had het gevoel dat ik geen zeggenschap meer had over mijn leven,” zegt ze. “De druk van buitenaf, uit de familie, de maatschappij, en ook vanuit mezelf, was gewoon te veel.”
Deze zwangerschap voelde anders. Waar ze eerder vol enthousiasme was, voelde deze keer als een zware last. “Ik deed mijn best om blij te zijn,” zegt ze. “Maar diep vanbinnen kon ik de angst en onmacht niet van me afzetten.” Het was alsof ze vastzat in een situatie waar geen uitweg was.
Bij de geboorte van haar derde kindje veranderde die gevoelens nauwelijks. De liefde was er meteen, maar het gevoel van spijt bleef knagen.
“Het klinkt vreselijk,” vertelt Sanne met emotie. “Maar ik kon het niet loslaten dat dit niet mijn plan was.”
Met de komst van de derde breken nieuwe uitdagingen aan. Hun eerder zo goed werkende routines raakten weer uit balans. “Het voelde alsof alles waar we zo hard voor hadden gewerkt, zomaar weg was,” vertelt ze. Het was niet alleen fysiek, maar vooral emotioneel zwaar.
Ook haar relatie met haar partner kwam onder druk te staan. “We hadden vaker discussies dan ooit,” zegt ze. “Ik voelde me zo alleen in mijn gevoelens. Hij probeerde het te begrijpen, maar ik kon het niet uitleggen. Hoe leg je uit dat je iets niet wilde dat nu deel is van je leven?” Deze eenzaamheid maakte het allemaal nog lastiger voor Sanne.
Ondanks alles zet Sanne zich in voor haar gezin. Ze begrijpt dat haar emoties complex zijn en zoekt manieren om ermee om te gaan. Ze ontvangt nu begeleiding om inzicht te krijgen in haar gevoelens. “Ik weet dat ik van mijn kinderen houd,” zegt ze vastberaden. “Maar ik moet ook eerlijk zijn over mijn emoties, zodat ik kan helen en er echt voor mijn kinderen kan zijn.”
Sanne’s verhaal maakt duidelijk dat niet elke zwangerschap of uitbreiding een sprookje is. Soms is de realiteit rommelig en pijnlijk, en zijn de bijbehorende emoties lastig te verwerken. Door open te zijn over haar gevoelens, hoopt Sanne niet alleen zichzelf te helpen, maar ook anderen in soortgelijke situaties. “Je bent niet alleen,” benadrukt ze. “En het is oké om te voelen wat je voelt.”