Carolines duidelijke kijk op ouderen achter het stuur
Caroline is 29 en draait er niet omheen: als je ouder wordt, moet je kritisch zijn over zelf rijden. Ze snapt dat je graag zelfstandig en mobiel blijft, maar in het verkeer hoort veiligheid altijd op nummer één. Volgens haar zijn er simpelweg te veel situaties waarin oudere bestuurders voor gevaarlijke momenten zorgen. Op een gegeven moment is het klaar, zegt ze. Vrijheid is belangrijk, maar niet als anderen daardoor onnodig risico lopen.
Waar haar zorgen vandaan komen
Die mening komt niet zomaar uit de lucht vallen. Caroline vertelt dat ze meerdere keren nét geen aanrijding had doordat iemand vóór haar onverwacht stuurde, traag reageerde of snelheid en afstand verkeerd inschatte. Steeds blijft hetzelfde gevoel hangen: waarom vinden we dit normaal? Ze vraagt zich af waarom iemand van zeventig of tachtig per se zelf moet blijven rijden terwijl de risico’s aantoonbaar toenemen.
Voorbeelden die je zo uit je eigen omgeving haalt
Bijna iedereen kent wel een buur, oom of oma die eigenlijk niet meer lekker mee kan in het verkeer en toch blijft doorrijden. Vaak hoor je: “Ach, laat ze maar.” Maar wat als het misgaat? Wie zit dan met de gevolgen? Caroline snapt niet dat er geen scherpere regels en betere controle zijn, juist om ellende te voorkomen en discussies achteraf te besparen.
Geen aanval op ouderen, wel nuchter naar de realiteit kijken
Ze benadrukt dat dit niets met leeftijdsdiscriminatie te maken heeft. “Ik heb niks tégen ouderen,” zegt ze, “maar je lijf verandert nu eenmaal. Reacties, zicht en gehoor gaan achteruit als je ouder wordt.” Dat heeft niks te maken met karakter of wilskracht, maar met biologie. Daar open over zijn is volgens haar geen zwakte, maar juist verantwoordelijk gedrag naar jezelf en naar andere weggebruikers.
Leeftijdsgrens instellen of strakker controleren
Wat haar betreft komt er een heldere afspraak: na een bepaalde leeftijd niet meer zelfstandig rijden, of in elk geval veel strengere controles. Er is nu een medische keuring vanaf 75 jaar, maar volgens Caroline schiet die vaak tekort. Ze hoort geregeld dat mensen zonder echte toets gewoon door kunnen. Dan is de vraag: wat is de waarde van zo’n keuring als die niet echt checkt of je nog veilig mee kunt in het verkeer?
Elk jaar echt toetsen of je nog veilig kunt rijden
Haar voorstel: vanaf 70 elk jaar een serieuze check. Niet alleen een formulier of algemene test, maar een grondige beoordeling van zicht, gehoor, reactievermogen én praktijk. Denk aan een korte rit met een examinator, oefeningen voor noodsituaties en een objectieve evaluatie. Zo’n aanpak kan volgens haar veel schelen, geeft duidelijkheid en helpt ook familieleden die zich zorgen maken.
Waarom dit zo’n gevoelig onderwerp blijft
Wat haar verbaast, is hoe snel de hakken in het zand gaan zodra je dit bespreekt. “Alsof je iets vreselijks zegt als je pleit voor extra veiligheid,” zegt Caroline. We accepteren flitspalen, strenge regels voor beginners en stevige campagnes tegen afleiding. Waarom zouden we dan geen maatwerk willen voor oudere bestuurders, bij wie de risico’s aantoonbaar toenemen? Sommige vrienden zijn het met haar eens, maar merken dat veel mensen bang zijn om ouderen掠 te kwetsen.
Pleidooi voor eerlijkheid en verantwoordelijkheid
Caroline wil vooral dat je er open over kunt praten. Merk je dat je je minder zeker voelt in het verkeer? Wees eerlijk, en regel ander vervoer. Dat is veiliger voor jezelf én voor iedereen om je heen. Haar wens is simpel: ontspannen de weg op, met het vertrouwen dat iedereen die rijdt dat ook echt veilig kan. Veiligheid eerst—dat is toch een redelijke vraag?