Karin is 51, woont samen met haar man en hun drie kids in een knus dorpje. Net als veel anderen denkt ze na over hoe haar ouders met geld omgaan. Haar vader en moeder, 76 en 78, zijn met pensioen en genieten er vol van: verre reizen, mooie hotels, alles erop en eraan. Ze gunt hen dat plezier, maar op een online forum deelt ze toch haar twijfel over wat hun leefstijl later kan betekenen voor haar, haar broer en haar zus.
Waar ze vooral mee zit, is de vraag hoe het straks uitpakt. Ze vindt het geweldig dat haar ouders alles uit hun oude dag halen, maar is bang dat dit ten koste gaat van de financiële rust voor de kinderen als haar ouders er niet meer zijn. “Fijn dat ze genieten,” schrijft ze, “maar het moet niet zo zijn dat wij daardoor straks in de knel komen.” Ze vreest dat het royale uitgeven van nu betekent dat er later weinig overblijft.
Die ongerustheid laaide op na een recente aankoop: haar ouders haalden een gloednieuwe auto, bijna 50.000 euro. Dat voelde voor Karin overdreven, zeker gezien hun leeftijd. Waarom zo’n dure keuze als een nette tweedehands ook prima zou zijn? Ze vraagt zich af waarom ze juist nu zulke grote financiële beslissingen nemen.
De reacties op het forum verrassen haar. Veel mensen staan achter haar ouders en vinden dat zij hun geld mogen besteden zoals zij dat willen, zeker na jarenlang hard werken. Iemand reageerde: “Ze hebben het recht hun pensioen te vieren op hun manier.” Meerdere mensen vonden ook dat je als ouder niet hoeft te sparen voor je kinderen. Sommigen vonden dat Karin te veel rekent op een erfenis.
Onbezorgd genieten of toch vooruitkijken?
Anderen wezen erop dat het juist mooi is dat haar ouders nog fit genoeg zijn om de wereld te zien en zichzelf comfort te gunnen. Het leven is kort, zeggen ze, dus pak de momenten, zeker op latere leeftijd. Ondanks die insteek blijft Karin bij haar gevoel: voor haar draait het niet om hebberigheid, maar om zekerheid. Ze vindt dat ouders ook een beetje verantwoordelijkheid hebben om te voorkomen dat hun kinderen later in de problemen komen.
Karin verwoordt het zo: “Ik hoef niet alles voor mezelf. Ik wil gewoon dat ze slim met hun geld omgaan, zodat we later niet voor vervelende verrassingen staan.” Ze hoopt dat haar ouders met één oog op de toekomst iets meer voorzichtigheid inbouwen.
De discussie laat zien dat niet iedereen het met haar eens is. Sommigen snappen haar zorgen, maar de meesten vinden dat haar ouders hun eigen leven mogen leiden en hun geld mogen steken in wat voor hén waardevol is. Volgens die groep hebben ze dat recht, juist omdat ze er hard voor gewerkt hebben.
Karin blijft achter met gemengde gevoelens. Ze wil niets liever dan dat haar ouders gelukkig zijn, maar ze piekert over wat hun keuzes betekenen voor de nalatenschap en haar eigen stabiliteit. Het blijft balanceren tussen nu voluit leven en later niet in de kou staan.