Herman, die al 87 jaar op deze wereld is, woont rustig in een appartement en geniet van de zonnige ochtend terwijl hij het leven om zich heen observeert. Toch voelt hij zich, ondanks het mooie weer, vaak diep bedroefd door het gemis van zijn familie.
De vreugdevolle momenten – zoals verjaardagen en familiebijeenkomsten – zijn voor Herman veranderd in pijnlijk nostalgische herinneringen. “Ik krijg nooit meer een uitnodiging voor verjaardagen, zelfs niet van mijn eigen kinderen,” zegt hij met een zucht. Dit gevoel achtergelaten te worden is een bekend fenomeen onder ouderen.
Herman is vader van vier kinderen, heeft zeven kleinkinderen en zelfs een achterkleinkind. Toch voelt hij zich vaak intens alleen, vooral tijdens speciale gelegenheden die vroeger zoveel voor hem betekenden. “We vierden vroeger alles samen, elke verjaardag was een kans om bijeen te komen,” herinnert hij zich. Maar nu hoort hij het vaak pas naderhand, als het feest al geweest is.
Het gevoel buitengesloten te zijn drukt zwaar op Herman, maar het gevoel van onzichtbaarheid nog meer. Hij lacht bitter als hij zegt, “Oude mensen worden als saai gezien, dus ik krijg geen uitnodiging.” Veel ouderen ervaren dit gevoel, vooral als er veel jonge mensen op bijeenkomsten zijn. Ze worden vaak als ongewenst beschouwd.
De maatschappelijke isolatie van ouderen
Herman voelt zich vaak als een last voor jongeren. “Ze denken dat we het feest vertragen,” zegt hij. Dit gevoel van isolatie is een wijdverspreid probleem. Studies tonen aan dat bijna de helft van de Nederlandse 75-plussers zich eenzaam voelt, vooral tijdens belangrijke momenten zoals verjaardagen.
Het verhaal van Herman benadrukt het belang van aandacht en betrokkenheid. Zijn verjaardagen worden nauwelijks nog gevierd, wat hem diep raakt. “Vroeger kwamen de kinderen langs, zongen een liedje voor me, en ik bakte een taart.” Op zijn 85ste verjaardag kwam alleen zijn buurman langs.
Dit voorbeeld laat zien hoe belangrijk het is om ouderen zoals Herman meer te betrekken bij familiebijeenkomsten. Het draait niet om grote gebaren, maar om hen het gevoel te geven dat ze nog steeds bij de familie horen. Door hen uit te nodigen voor verjaardagen, kan hun gevoel van eigenwaarde en verbinding aanzienlijk worden verbeterd.
Herman hoopt dat zijn verhaal anderen aanmoedigt om hun oudere familieleden meer te betrekken. “Het is zo belangrijk om elkaar niet uit het oog te verliezen,” beklemtoont hij. “Wij ouderen hebben veel ervaringen en liefde te bieden. We willen nog steeds onderdeel uitmaken van het leven van onze dierbaren.”
Zijn verhaal doet ons beseffen hoe belangrijk het is om aandacht te besteden aan ouderen, vooral tijdens momenten die bedoeld zijn voor samenzijn, zoals verjaardagen. Het is gemakkelijk om te denken dat zij minder geïnteresseerd zijn, maar vaak is het tegenovergestelde waar. Ze verlangen naar betrokkenheid en waardering.
Met een emotionele toon voegt Herman toe: “Ik wil gewoon dat ze weten dat ik er nog ben. Dat ik nog steeds hun vader en opa ben en dat ik van ze houd, ongeacht mijn leeftijd.”
Dus, de volgende keer dat je een familiebijeenkomst plant, denk eraan de ouderen ook uit te nodigen. Hun aanwezigheid kan niet alleen het feest verrijken, maar hen ook het gevoel geven dat ze geliefd en gewaardeerd worden – een gevoel dat iedereen verdient.