Karin, 38 jaar oud en zelfstandig ondernemer uit Nijmegen, heeft zo haar eigen gedachte over de belasting in Nederland. Ze vindt dat mensen zonder kinderen minder belasting zouden moeten betalen. “Waarom zou ik hetzelfde moeten betalen als ouders die volop profiteren van voorzieningen zoals kinderopvang en onderwijs?” vraagt Karin zich af. Ze pleit dan ook voor een eerlijke belastingverdeling, waardoor kinderloze mensen financieel voordeel krijgen.
Karin benadrukt dat haar standpunt niet voortkomt uit een hekel aan kinderen. “Kinderen zijn zonder twijfel belangrijk voor onze toekomst,” zegt ze. “Maar als je zelf geen kinderen hebt, maak je daar geen gebruik van. Waarom zou ik dan net zoveel moeten bijdragen als degenen die daar wel gebruik van maken?”
Karin wijst op de vele fiscale voordelen die ouders krijgen, zoals kinderbijslag en belastingkortingen. “Dat is prima, maar kinderloze mensen worden genegeerd. Wij dragen ook bij, maar zien er niets van terug.” Ze stelt dat het leven zonder kinderen significant goedkoper zou moeten zijn, al klagen ouders vaak over de financiële druk. “Veel van hun lasten worden door de overheid gesubsidieerd. Zonder kinderen ben je financieel gezien bij de pineut,” merkt ze op.
Jaarlijks betaalt ze duizenden euro’s aan belastingen die naar voorzieningen gaan die ze niet benut. “Ik werk hard en betaal netjes mijn belasting, maar soms voelt het als een straf omdat ik geen kinderen heb. Het is gewoon niet rechtvaardig,” zegt Karin.
Leven zonder kinderen en belastingzaken
Karin stelt dat kinderen krijgen een bewuste keuze is. “Niemand wordt gedwongen om kinderen te krijgen. Het is net zo’n persoonlijke keuze om kinderloos te blijven. Waarom moet ik dan betalen voor andermans keuzes?”
In haar opvatting zouden ouders meer moeten bijdragen aan de kosten van hun gezin. “Ik heb niets tegen mensen met kinderen, maar het is niet mijn verantwoordelijk om hun financiële lasten te verlichten,” legt ze uit. Haar standpunt stuit regelmatig op weerstand, vooral in haar omgeving. “Sommige mensen noemen me egoïstisch of beweren dat ik het niet begrijp omdat ik zelf geen kinderen heb. Het gaat echter om het systeem, niet om de kinderen zelf,” verduidelijkt Karin.
Ze merkt dat veel van haar kinderloze vrienden dezelfde frustraties voelen, ook al uiten ze die niet altijd. Het onderwerp is gevoelig, en ouders voelen zich soms persoonlijk aangevallen, wat niet de bedoeling is. “Het lijkt wel alsof mensen zonder kinderen vaak worden genegeerd, terwijl zij ook een belangrijke rol in de samenleving vervullen,” stelt Karin vast.
Hoewel Karin begrijpt dat de belastingstructuur veranderen niet eenvoudig is, roept ze wel op een discussie te starten over een eerlijke lastenverdeling. “We moeten beginnen praten over dit onderwerp,” vindt ze. Een mogelijke oplossing die ze ziet, is een belastingkorting voor kinderloze mensen, zodat hun bijdrage aan de samenleving echt gewaardeerd wordt. Op die manier zouden ze vergelijkbare voordelen kunnen krijgen als die nu aan ouders worden gegeven.
Karin ziet haar visie ook als een kwestie van erkenning binnen het belastingdebat. “De aandacht van de samenleving gaat veelal uit naar gezinnen en kinderen, maar mensen zonder kinderen dragen ook hun steentje bij. Het zou goed zijn om die inzet te waarderen, en dat kunnen we bespreken in een groter maatschappelijk debat,” stelt ze voor.
Wat is jouw mening? Moeten mensen zonder kinderen minder belasting betalen, of is het eerlijk dat iedereen evenveel bijdraagt? Laat je stem horen op onze Facebook-pagina en meng je in deze discussie!