Vanaf 1 januari: duurdere betaalpakketten bij ING en ABN AMRO
Niet de leukste start van het jaar: de maandprijs van betaalrekeningen bij ING en ABN AMRO gaat omhoog. Volgens de banken dwingen strengere Europese regels hen om intensiever te controleren en meer te rapporteren. Een deel van die extra kosten schuiven ze door naar jou als klant. Dat zorgt begrijpelijk voor ergernis, zeker omdat dit niet de eerste keer is dat de tarieven omhoog gaan.
Wat betekent dit voor jouw pakket?
Bij ING stijgt het maandbedrag met ongeveer 10 tot 30 cent, afhankelijk van je betaalpakket. ABN AMRO gaat nog wat verder: daar komt er zo’n 60 cent per maand bij. Omgerekend is dat ruwweg 1 tot 7 euro per jaar. Geen megabedragen, maar ze stapelen zich wel op, zeker als je eerdere verhogingen meeneemt.
Waarom verwijzen de banken naar Europa?
ABN AMRO legt een direct verband met de oplopende kosten om witwassen te bestrijden. Daarvoor zijn simpelweg meer mensen en middelen nodig om klanten en transacties scherp te monitoren. ING benadrukt dat dit nodig is om het betalingsverkeer veilig, betrouwbaar en toekomstbestendig te houden. Het voldoen aan de nieuwe standaarden kost gezamenlijk honderden miljoenen euro’s, en een stukje daarvan proberen de banken via hun tarieven terug te verdienen.
Antiwitwasregels op de achtergrond
De prijsstijgingen passen in het Europese antiwitwaspakket (AMLA), dat in 2024 van kracht werd. Sindsdien moeten banken, notarissen en andere financiële dienstverleners klanten nog grondiger screenen. Verdachte transacties moeten worden gemeld en betalingen kunnen worden tegengehouden bij een vermoeden van witwassen of financiering van terrorisme. Dat zorgt voor een flinke dosis extra administratie.
Nederlandse uitwerking: Wwft in de praktijk
In Nederland valt dit onder de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft). In de praktijk betekent dit dat eigenlijk elke klant en elke transactie beoordeeld wordt, ongeacht het bedrag. Dat vereist extra personeel, slimmere software en complexe rapportagesystemen. Alles bij elkaar maakt dat bankieren duurder, en dat zie je terug op je rekening.
Kabinet wil de uitvoeringslast verlichten
De overheid erkent in een recente Kamerbrief dat banken en notarissen een sleutelrol spelen als poortwachters van het financiële systeem. Zij moeten voorkomen dat crimineel geld het reguliere circuit binnenkomt. Tegelijk ziet het kabinet dat die taak zwaar drukt op de sector. Daarom wordt gezocht naar manieren om de uitvoering minder belastend te maken zonder het toezicht te verzwakken.
Meer focus op risico, minder op papier
Het idee is om strenger te controleren waar het risico hoger is en minder tijd te besteden aan vinklijstjes. In theorie scheelt dat tijd en geld. In de tussentijd moeten banken wel aan alle huidige regels voldoen. De spagaat: alles netjes doen zonder wéér aan de tarieven te draaien. Voor jou voelt het daardoor wrang dat je meer betaalt terwijl je er weinig van terugziet.
Wat merk je hiervan in de praktijk?
Per maand is het een kleine plus, maar op jaarbasis tikt het mee in je vaste lasten. Heb je meerdere bankproducten, dan loopt het bedrag harder op. En omdat vrijwel alle banken met vergelijkbare verplichtingen en kosten te maken hebben, is er weinig ruimte om elders te compenseren. Gevolg: weinig speelruimte en toch hogere prijzen.
De kern: veiligheid versus betaalbaarheid
Niemand betwist dat stevig toezicht nodig is om criminelen buiten de deur te houden. Maar de rekening voor die veiligheid komt nu grotendeels bij klanten terecht. Banken zeggen dat het niet anders kan, terwijl de overheid zoekt naar slimmere, risicogestuurde oplossingen. Tot die tijd blijft het schipperen tussen een robuust financieel systeem en betaalbare bankdiensten.
Wat kun je verwachten?
De vraag blijft: moeten banken een groter deel van deze kosten zelf dragen, of is het logisch dat je meebetaalt omdat iedereen profiteert van een schoon en veilig betalingsverkeer? Hoe je het ook bekijkt, per 1 januari ga je iets meer betalen voor je betaalrekening.