Marie is een 43-jarige moeder die voor een lastige beslissing staat die haar gezin kan beïnvloeden: een mogelijke wet die een minimale leeftijd voor e-bike-gebruik zou invoeren. Als deze wet doorgaat, zou haar zoon niet meer zelfstandig naar school kunnen fietsen op zijn elektrische fiets.
Ze zegt bezorgd: “Als die nieuwe regel erdoor komt, kan mijn zoon niet meer alleen naar school.” Voor Marie is de e-bike absoluut noodzakelijk, iets dat hun gezinsleven veel makkelijker maakt.
Haar zoon fietst al enkele jaren met de e-bike naar school, gezien de afstand van meer dan 15 kilometer en hoe vroeg hij moet vertrekken. “Hem elke dag brengen en halen met de auto is voor ons echt geen optie,” legt Marie uit. Daarbij vindt ze het essentieel dat haar zoon leert zelfstandig en verantwoordelijk te zijn, en de fiets helpt daarbij.
De mogelijke wetgeving voelt voor haar als een grote belemmering. “We willen dat onze kinderen zo zelfstandig mogelijk kunnen opgroeien, en vrijheid met de e-bike hoort daarbij,” zegt ze.
Volgens Marie zou deze wet voor haar zoon betekenen dat hij minder vrijheid en zelfstandigheid heeft en het gezin zou moeten zoeken naar andere, minder praktische vervoersmogelijkheden.
Ze denkt dat gezinnen zoals het hare voor lastige situaties komen te staan bij het plannen van school en sporten. “Veel ouders hebben dezelfde uitdaging met de afstand als wij, en voor ons is de e-bike een praktische en groene oplossing,” zegt ze.
Volgens Marie overziet de regering de impact die zulke regels kunnen hebben op het dagelijks leven van gezinnen. “De auto is voor ons niet handig door het drukke verkeer en de hoge brandstofprijzen. De e-bike is vaak praktischer en duurzamer,” benadrukt ze.
Overwegingen rondom e-bike wetgeving
Behalve de logistieke voordelen, ziet Marie ook de gezondheidsvoordelen van een e-bike. Hoewel het minder inspannend is dan een normale fiets, blijft haar zoon actief en krijgt hij verse lucht. “Hij is toch in beweging en krijgt zijn dagelijkse portie frisse buitenlucht, wat beter is dan de hele dag binnen zitten,” zegt ze.
Marie begrijpt dat de zorg over verkeersveiligheid een reden is voor het instellen van een leeftijdsgrens. Ze weet dat er ongelukken gebeuren met jonge e-bikers, en ze begrijpt dat de snelheid van een elektrische fiets uitdagingen met zich meebrengt. “Veiligheid staat voorop,” zegt ze, “maar een minimumleeftijd instellen voelt niet als de beste oplossing. Een cursus over veilig fietsen kan een goed alternatief zijn.”
Ze heeft dit onderwerp met andere ouders besproken. Niet iedereen is het ermee eens. Sommigen delen haar zorgen, terwijl anderen juist voorstanders zijn van de leeftijdsgrens. “Een paar vriendinnen van mij maken zich net zo veel zorgen als ik,” vertelt ze.
Diverse ouders denken al na over andere manieren van vervoer, maar veel voelen zich onder druk gezet door de mogelijke wetswijziging. Het gesprek gaat over meer dan alleen vervoer; het gaat over de opvoeding en de zelfstandigheid van jongeren.
Marie hoopt dat er bij nieuwe regels ruimte blijft voor uitzonderingen, zodat jongeren die de e-bike nodig hebben voor lange afstanden, zelfstandig kunnen blijven reizen. “Het zou prachtig zijn als er rekening wordt gehouden met gezinnen zoals het onze, waar de e-bike niet zomaar te vervangen is,” zegt ze.
Hoewel de toekomst van de e-bike-wetgeving onduidelijk blijft, blijft Marie hopen op een oplossing die past bij de behoeften van gezinnen zoals het hare. Voor haar is de e-bike meer dan een vervoersmiddel; het is een manier om haar zoon zelfstandig en vol vertrouwen onderweg te laten gaan.
De gedachte dat haar zoon misschien niet meer alleen naar school kan fietsen, maakt haar bezorgd. “Ik wil zijn vrijheid en zelfstandigheid niet beperken, dat zijn cruciale waarden voor ons,” eindigt ze vastberaden.