Voor velen is de tuin een plek van ontspanning, een stukje natuur waar ze met zorg voor hun planten en bloemen zorgen. Maar voor Gerard (67) is die sereniteit vaak ver te zoeken. De buurtkatten komen constant in zijn tuin rondsnuffelen, en het lijkt wel alsof ze zijn tuin hebben uitgekozen als hun privékattenbak.
Elke keer als Gerard de tuin in stapt om ervan te genieten, wordt hij geconfronteerd met vieze luchtjes en de rotzooi die de katten achterlaten. Zijn bloemperkjes en grasveld zijn zonder pardon getransformeerd tot katten-toiletten.
Het gedoe ontstond toen Gerard een van de katten uit de buurt door zijn tuin zag struinen. “In het begin vond ik het wel iets extra’s hebben,” vertelt hij. “Een beetje leven in de tuin kan geen kwaad.” Maar al snel merkte hij dat het niet bleef bij een enkele kat en dat ze zijn zorgvuldig onderhouden tuin als hun eigen plekje zagen. Steeds vaker ontdekte hij hoopjes kattenpoep tussen zijn planten en op het gras, waardoor zijn liefde voor dieren flink op de proef werd gesteld.
Na weer zo’n vervelende ontdekking besloot hij zijn buren erover aan te spreken. Op een rustige manier legde hij uit hoe hinderlijk het was dat hun katten in zijn tuin poepen en suggereerde of ze een oplossing konden bedenken om hun huisdieren beter in de gaten te houden. Maar tot zijn verbazing kreeg hij weinig bijval.
“Katten doen nu eenmaal wat ze willen, daar kunnen we niets aan doen,” was het antwoord van zijn buren. Gerard was verbaasd. Natuurlijk begrijpt hij dat katten eigenwijs zijn, maar moet dat betekenen dat zijn tuin de dupe is van hun natuurlijke instincten?
Katten In De Tuin: Strategieën en Overwegingen
Het probleem is niet alleen de troep en geur, maar ook de schade die de katten aanrichten. Gerard heeft al meermaals nieuwe planten moeten kopen omdat ze uit de grond zijn gehaald. Zijn gazon ligt bezaaid met plekken die de katten hebben omgewoeld, waardoor het netjes houden ervan lastig is. Hij heeft overwogen om speciale afschrikmiddelen in te zetten, maar het voelt vreemd om dat te moeten doen om je eigen tuin te beschermen tegen andermans huisdieren.
Gerards frustratie groeit. Hij heeft zijn hart en ziel in die tuin gestoken. Het planten en onderhouden van bloemen maakt hem blij. Maar de katten verpesten veel van dat plezier. Bij elke nieuwe plant die hij in de grond zet, denkt hij hoelang die er zal staan voordat er weer een kat langs is geweest.
Hij denkt na over mogelijke oplossingen zonder de relatie met zijn buren te verslechteren. Misschien moet hij opnieuw proberen zijn buren te bereiken, maar dan duidelijker de omvang van de overlast benadrukken.
Een andere overweging is om een buurtbijeenkomst te organiseren waarin iedereen samen ideeën kan delen over hoe om te gaan met rondzwervende katten. Toch blijft hij twijfelen, want een makkelijke oplossing lijkt niet voorhanden. Het knagende gevoel dat zijn tuin niet meer helemaal van hem is, blijft wakker.
Voorlopig hoopt Gerard dat zijn buren zich realiseren hoe vervelend de situatie voor hem is. Hij wil geen ruzie en begrijpt dat katten nu eenmaal hun eigen ding doen, maar hij gelooft ook dat zijn tuin zijn eigen plek moet zijn — zonder ongewenste verrassingen tijdens het tuinieren.
Wat denk jij? Heeft Gerard het recht om zijn buren hierop aan te spreken, of is het simpelweg deel van het leven in een buurt met katten? En heb jij misschien tips om katten uit de tuin te houden? Laat hieronder je reactie achter en deel je advies! Gerard kan alle goede tips gebruiken.