Veel mensen beschouwen hun tuin als een toevluchtsoord, hun eigen stukje groen waar ze met liefde voor hun bloemen en planten zorgen. Maar voor Gerard, een man van 67 jaar, blijkt dat genot vaak ver te zoeken door de activiteiten van de katten van zijn buren. Deze viervoeters beschouwen zijn tuin als hun privétoilet.
Zodra Gerard naar buiten stapt om van zijn tuin te genieten, wordt hij geconfronteerd met de nare geur en de zichtbare sporen van de katten die tussen zijn bloemen en op zijn gazon hun behoefte hebben gedaan. Dit begon allemaal toen hij voor het eerst een kat uit de buurt door zijn tuin zag lopen. In het begin vond Gerard het nog wel gezellig. “Een beetje leven in de tuin leek me wel leuk,” aldus Gerard. Maar de katten bleven terugkomen, alsof ze zijn prachtig verzorgde tuin als hun eigen territorium zagen.
Gerard ontdekte al snel meer en meer hoopjes kattenpoep verspreid door zijn bloemen en op zijn gras, iets wat zijn geduld met de dieren behoorlijk op de proef stelde. Op een dag, na weer zo’n smerige ontdekking, besloot hij zijn buren te benaderen. Hij legde vriendelijk uit dat hun katten zijn tuin als toilet gebruiken en vroeg of ze daar iets aan konden doen. Tot zijn grote teleurstelling toonden ze weinig begrip.
“Katten gaan en staan waar ze willen,” was hun reactie. “Dat is gewoon hun natuur.” Gerard was verbijsterd. Natuurlijk begrijpt hij dat katten hun eigen wil hebben, maar moet zijn tuin daar het onderspit voor delven?
Niet alleen de geur en het opruimen zijn een probleem, ook de flinke schade aan zijn tuin doet pijn aan zijn ogen. Hij heeft al meerdere keren nieuwe planten moeten kopen omdat de katten ze hadden verwoest. Zijn gazon ligt vol met plekken waar de katten hebben gegraven, wat het moeilijk maakt om alles netjes te houden. Gerard heeft zelfs overwogen om speciale afweermiddelen te gebruiken, maar hij voelt zich er niet prettig bij dat het nodig is om zulke maatregelen te treffen tegen de huisdieren van een ander.
Op zoek naar een oplossing
De frustratie van Gerard groeit met de dag. Hij heeft veel tijd en energie in zijn tuin gestopt en houdt ervan om een goed verzorgde buitenruimte te creëren. Maar de katten bederven voor hem het plezier in het tuinieren. Bij elke nieuwe plant die hij plant, vraagt hij zich af hoe lang deze het zal overleven voordat de katten weer langskomen.
Hij denkt nu na over oplossingen die het probleem kunnen aanpakken zonder de verstandhouding met zijn buren nog verder te schaden. Misschien is het tijd om opnieuw met ze in gesprek te gaan en hen duidelijk te maken hoezeer hij hieronder lijdt. Hij overweegt zelfs een buurtbijeenkomst te organiseren om te praten over hoe huisdierbezitters beter rekening kunnen houden met andermans tuinen. Tegelijkertijd beseft hij dat er geen gemakkelijke oplossing is en hij worstelt met het gevoel dat zijn tuin niet helemaal meer van hem is.
Gerard hoopt voorlopig dat zijn buren de ernst van de situatie gaan inzien. Hij zoekt geen conflict en begrijpt dat katten een eigenzinnige natuur hebben, maar hij vindt ook dat zijn tuin een plek moet zijn waar hij zonder onaangename verrassingen lekker kan ontspannen en van het tuinieren kan genieten.
Wat vind jij van de situatie? Is Gerard gerechtigd om hier met zijn buren over te praten, of moet hij het maar accepteren als onderdeel van het leven met katten in de buurt? Heb jij tips om katten uit de tuin te weren? Laat hieronder een reactie achter met je ideeën! Gerard kan elk advies goed gebruiken.