Veel mensen zien hun tuin als een plek om te ontspannen, een stukje eigen natuur waar ze met liefde voor hun planten en bloemen zorgen. Gerard, die 67 jaar is, ervaart die rust echter vaak niet. Zijn buren laten hun katten vrij rondlopen, en die zien zijn tuin blijkbaar als hun plek om hun behoefte te doen.
Elke keer dat hij naar buiten gaat om te genieten van zijn tuin, wordt hij geconfronteerd met de onaangename geur en de sporen die de katten achterlaten in zijn bloemperken en op het gras. Het begon allemaal toen Gerard een kat van de buren zijn tuin zag binnenkomen. “In het begin vond ik het wel leuk,” vertelt Gerard. “Ik dacht: een beetje leven in de tuin is wel gezellig.” Maar het bleef niet bij dat ene bezoek. De katten leken te denken dat zijn zorgvuldig onderhouden tuin hun territorium was.
Gerard vond steeds vaker hoopjes kattenuitwerpselen tussen zijn bloemen en op zijn gazon, wat zijn liefde voor dieren flink op de proef stelde. Op een dag, na weer zo’n ongewenste ontdekking, besloot hij er met de buren over te praten. Vriendelijk legde hij uit dat hun katten bij hem kwamen poepen en vroeg of ze hun huisdieren beter in de gaten konden houden. Tot zijn teleurstelling reageerden ze niet erg begripvol.
“Katten doen gewoon wat ze willen,” was hun reactie. “Zo zijn ze nou eenmaal.” Gerard was verbaasd. Natuurlijk snapt hij dat katten hun instinct volgen, maar moet zijn tuin daar last van hebben?
Het probleem is niet alleen de geur en het opruimwerk, maar ook de schade aan zijn tuin. Hij heeft al meerdere keren nieuwe planten moeten kopen omdat de katten ze hadden omgewoeld. Zijn gazon is vol plekken waar de katten graven, wat netjes houden lastig maakt. Gerard heeft zelfs overwogen speciale afschrikmiddelen te plaatsen, maar hij wil liever niet zulke stappen ondernemen om zijn tuin te beschermen tegen de huisdieren van zijn buren.
Op zoek naar een oplossing
Gerard raakt steeds meer gefrustreerd. Hij heeft veel tijd en energie in zijn tuin gestoken en geniet ervan om een mooi aangelegde buitenruimte te hebben. Maar de katten maken zijn tuinplezier een stuk minder. Telkens als hij een nieuwe plant poot, vraagt hij zich af hoe lang die het zal overleven voordat de katten weer hun opwachting maken.
Nu overweegt hij manieren om dit probleem op te lossen zonder de relatie met zijn buren te verslechteren. Misschien moet hij weer met de buren praten en uitleggen hoe vervelend het inmiddels is. Hij denkt er zelfs over om een buurtbijeenkomst te organiseren om te bespreken hoe huisdierbezitters elkaar kunnen helpen met hun tuinen. Hij beseft echter dat er geen makkelijke oplossingen zijn en worstelt ermee dat zijn tuin niet meer helemaal van hem lijkt.
Voorlopig hoopt Gerard dat zijn buren zullen begrijpen hoe vervelend de situatie voor hem is. Hij zoekt geen conflict en begrijpt dat katten eigenwijs kunnen zijn, maar hij vindt ook dat zijn tuin een plek moet zijn waar hij zonder ongewenste verrassingen kan ontspannen en van tuinieren kan genieten.
Wat denk jij? Heeft Gerard het recht om zich hierover uit te spreken, of is dit iets wat nu eenmaal gebeurt met katten in de buurt? Heb jij tips om katten uit de tuin te houden? Laat je reactie hieronder achter en deel je ideeën! Gerard kan elk advies goed gebruiken.