Huiskamers van vroeger voelden totaal anders aan dan nu, met zo’n onmiskenbaar vleugje nostalgie. De inrichting was doorgaans eenvoudig en degelijk; meubels kocht je vooral om lang mee te gaan, niet om de nieuwste trend te volgen. Het hart van de kamer was de knusse zithoek bij de open haard, waar je samen zat om te praten of een potje te kaarten. Planken vol boeken en fotoalbums vertelden verhalen van toen. Zachte vloerkleden en zware gordijnen gaven warmte en comfort, terwijl gedempt licht de sfeer extra intiem maakte. Het was een uitnodigende plek om tot rust te komen, ver weg van het huidige digitale gedruis, waar herinneringen werden gemaakt en families zich verbonden voelden door de simpele dingen van het leven.
Weet je waarom er destijds zoveel van die hoogpolige tafelkleden op tafel lagen?
Die dikke, hoogpolige kleden waren om meerdere redenen populair. Ze beschermden de tafel tegen morsen en krassen, zodat het blad langer mooi bleef. Ze gaven meteen een warme, elegante uitstraling, waardoor de eethoek gezelliger aanvoelde. Bovendien dempten ze het geluid, wat tijdens het eten een prettigere, rustiger sfeer gaf. En in diverse culturen stonden zulke kleden symbool voor gastvrijheid en traditie; bij bijzondere gelegenheden werden ze neergelegd om gasten te verwelkomen en in het zonnetje te zetten.